原来我在小说里
原来我在小说里最新章节：
宗寻剑圣的脸上露出一丝愕然，随即他苦笑的摇头，道：“杨云帆，我劝你还是回去吧
然而，他的意识还算清楚，感应到青叶神主，正不断输入神力，想缓解自己的痛苦
”皇甫权澈恨不得立即揪住那个女人质问这一切
闻言，林三爷虽然心中狐疑，面上却笑了起来：“听玫瑰说，叶东兄弟身手非常了得，还是从军中退伍的高手
每一道采药等等下方都是明码标价，一个字——贵，两个字贼贵
在他们几人眼中，杨毅云这回要必死了，韩九林既然动用了虚境强者炼制的剑气符，杨毅云没有理由还能活着
陆恪的口号终于落实了，宣布开球，从古德温手中接过橄榄球之后，就可以看到陆恪一个转身快速后撤步
但见其抬手一挥，一道耀眼的灰光飞射而出，却是一柄灰色骨剑，惊虹般破空刺向一只灰色怪鸟
还有始祖桃木，似乎也在这通道的另外一头
我看着已经挂断的电话，不由得苦笑一声
原来我在小说里解读：
zōng xún jiàn shèng de liǎn shàng lù chū yī sī è rán ， suí jí tā kǔ xiào de yáo tóu ， dào ：“ yáng yún fān ， wǒ quàn nǐ hái shì huí qù ba
rán ér ， tā de yì shí hái suàn qīng chǔ ， gǎn yìng dào qīng yè shén zhǔ ， zhèng bù duàn shū rù shén lì ， xiǎng huǎn jiě zì jǐ de tòng kǔ
” huáng fǔ quán chè hèn bù dé lì jí jiū zhù nà gè nǚ rén zhì wèn zhè yī qiè
wén yán ， lín sān yé suī rán xīn zhōng hú yí ， miàn shàng què xiào le qǐ lái ：“ tīng méi guī shuō ， yè dōng xiōng dì shēn shǒu fēi cháng liǎo de ， hái shì cóng jūn zhōng tuì wǔ de gāo shǒu
měi yī dào cǎi yào děng děng xià fāng dōu shì míng mǎ biāo jià ， yí gè zì —— guì ， liǎng gè zì zéi guì
zài tā men jǐ rén yǎn zhōng ， yáng yì yún zhè huí yào bì sǐ le ， hán jiǔ lín jì rán dòng yòng le xū jìng qiáng zhě liàn zhì de jiàn qì fú ， yáng yì yún méi yǒu lǐ yóu hái néng huó zhe
lù kè de kǒu hào zhōng yú luò shí le ， xuān bù kāi qiú ， cóng gǔ dé wēn shǒu zhōng jiē guò gǎn lǎn qiú zhī hòu ， jiù kě yǐ kàn dào lù kè yí gè zhuǎn shēn kuài sù hòu chè bù
dàn jiàn qí tái shǒu yī huī ， yī dào yào yǎn de huī guāng fēi shè ér chū ， què shì yī bǐng huī sè gǔ jiàn ， jīng hóng bān pò kōng cì xiàng yī zhī huī sè guài niǎo
hái yǒu shǐ zǔ táo mù ， sì hū yě zài zhè tōng dào de lìng wài yī tóu
wǒ kàn zhe yǐ jīng guà duàn de diàn huà ， bù yóu de kǔ xiào yī shēng
